Mijn hoofd is vol en druk de laatste tijd. Ik kijk uit naar de vakantie in augustus, maar ben ook al weer volop bezig met wat er in september en oktober in mijn agenda staat. Dat is leuk en geeft energie, maar soms beklemt het me ook. Herken je dat?
Wandelen en schrijven is wat me dan helpt om weer uit dat hoofd te raken en, met mijn voeten op de grond en een pen in mijn hand, in het nu te belanden.

Het goede boek op het goede moment
Ik lees nu ‘Je keek te ver’ van Marjoleine de Vos, een klein, prachtig vormgegeven boekje, over het rondje dat ze elke dag loopt vanuit haar huis in Zeerijp. Met bespiegelingen over wandelen, het verschil tussen stad en platteland, de kunst van verliezen en nog veel meer.
Extra bijzonder voor mij omdat het zich afspeelt in Groningen, waar ik geboren ben, al woon ik er al ruim 35 jaar niet meer. Op de achterflap staat
“..vaak zijn gedachten maar al te druk bezig, alsof je helemaal niet door een landschap loopt maar uitsluitend door je eigen bange, drukke hoofd. Kijk om je heen, moet je dan tegen jezelf zeggen. Niet in de tijd, maar over het land. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier.”
Zo herkenbaar en het helpt om dit tegen mezelf te zeggen, tijdens míjn dagelijkse rondje in de Amsterdamse buitenwijk waar ik woon – kijk om je heen, zie het ganzenpaar met hun vier jongen, zie de spelende kinderen, zie de wolkenlucht boven de Ringdijk…

Met verwondering naar het doodgewone kijken
Kunst helpt ook om een pas op de plaats te maken, om te kijken. In Trouw las ik over de overzichtstentoonstelling van Jan Mankes in museum More in Gorssel, omdat het dit jaar 100 jaar geleden is dat Jan Mankes overleed. Mooi wordt beschreven hoe hij ervoor zorgt dat je met verwondering naar het doodgewone kijkt.
Het inspireerde me tot een schrijfopdracht die je hieronder vindt (en die we in de online Schrijftafel hebben gedaan).
Schrijfopdracht
Kijk eens om je heen op de plek waar je nu zit en laat je oog vallen op iets doodgewoons, een kopje, een plank met boeken, een plant. Het kan van alles zijn. Zet een timer op 7 minuten. En schilder nu met woorden een klein stilleven. Wat zie je, voel je, ruik je?

Lees dan je tekst door. Wat is de kern? Schrijf hier een elfje over.
(Een elfje is een gedichtje van 5 regels: regel 1 bestaat uit 1 woord, regel 2 uit 2, regel 3 uit 3, regel 4 uit 4 en regel 5 weer uit 1 woord. Samen 11 woorden.)

Twijfel
In de vorige nieuwsbrief vertelde ik dat ik in september, naast de cursussen die ik via Zoom zal geven, ook weer voorzichtig mensen ga ontvangen voor een cursus of workshop. Toch twijfel ik soms –  er is meer animo voor het online aanbod en het lijkt erop dat mensen, die op het OV zijn aangewezen, nog huiverig zijn voor het reizen naar mij toe. En dat begrijp ik, want zelf reis ik ook nog liever niet met tram en trein. Dus wat laat ik doorgaan, wat annuleer ik, wat bied ik alsnog online aan …
Twijfelen, niet weten, bijstellen, het past ook wel bij deze tijd, waarin er nog veel ongewis is en alles morgen weer anders kan zijn.

• Voor nu betekent het dat ik de cursus Schrijf je leven lichter even uitstel. Volgend voorjaar bied ik de cursus weer aan. Afhankelijk van de corona-ontwikkelingen óf in Amsterdam óf online – ik heb dan ook tijd om een goede online vorm te vinden.
• De cursus Schrijf je Loopbaan in Amsterdam in september gaat niet door – de online cursus die op 7 september start wél (vol).
• De Schrijf je Loopbaan-Trainer© (voor coaches) die op 30 september start in Amsterdam gaat wel door (vol).
• En op 5 november is er weer een Schrijfdag Zoeken naar Zin aan mijn keukentafel, áls de omstandigheden dat toelaten (nog 1 plaats vrij).

Tot slot ben je op vrijdag 10 juli van harte welkom bij de (voorlopig) laatste Schrijftafel via Zoom – een fijne start van je dag, van 9.30 – 11.00 uur.

Heb je een vraag of opmerking, je reactie is welkom!

Hartelijke groet, fijne zomer en veel schrijfplezier,
Marianne

Wil je artikelen als deze graag in je mail ontvangen? Schrijf je dan in voor mijn maandelijkse Inspiratiemail.